مقایسه ضخامت مرکزی قرنیه در چشم­های طبیعی و قوز قرنیه با استفاده از سه نوع پاکی‌متر

هدف: ارزیابی میزان تطابق پاکی­متری اولتراسونیک، تحلیل‌گر گالیله با شیمفلاگ دوگانه و ارب‌اسکن II جهت سنجش ضخامت مرکزی قرنیه (CTT) در چشم­های طبیعی و دارای قوز قرنیه. روش پژوهش: در این مطالعه آینده‌نگر مقایسه­ای، ضخامت مرکزی قرنیه در 88 چشم راست از 88 بیمار کاندید جراحی انکساری و 76 چشم (39 چشم راست) از 45 بیمار دارای قوز قرنیه با استفاده از پاکی­متری اولتراسونیک، گالیله و ارب‌اسکن II اندازه­گیری شد. داده­ها با استفاده از ضرایب پیرسون و وابستگی بین گروهی (ICC) و مدل­های Mountain و Bland Altman مقایسه شدند. یافته‌ها: میانگین ضخامت مرکزی قرنیه با استفاده از پاکی­متری اولتراسونیک، گالیله و ارب‌اسکن II در گروه طبیعی به ترتیب 4/39±551 و 5/33±9/566 و 9/40±5/565 میکرومتر (001/0P<) و در گروه قوز قرنیه به ترتیب 5/61±4/488، 0/42±1/504 و 5/58±8/473 میکرومتر بود (001/0P<). ارتباط معنی‌دار آماری در ضخامت مرکزی قرنیه اندازه‌گیری شده با این سه وسیله در دو گروه حاصل شد. قوی‌ترین ارتباط در گروه طبیعی و بین گالیله و ارب‌اسکن II (90/0: ICC و 91/0 : R) با حداقل 95 درصد محدوده توافق بود (35- تا 32 + میکرومتر) و ضعیف‌ترین ارتباط در گروه قوز قرنیه و بین اندازه‌های حاصل از پاکی­متری اولتراسونیک و گالیله حاصل شد (61/0 : ICC، 67/0 :R). نتیجه‌گیری: برای سنجش CCT در چشم‌های طبیعی می‌توان از گالیله و ارب‌اسکن II به جای یکدیگر استفاده نمود، اما این دو در چشم‌‌های دارای قوز قرنیه به جای یکدیگر قابل استفاده نمی‌باشند. میزان تطابق بین دو دستگاه اپتیکی و پاکی­متری اولتراسونیک پایین می‌باشد، بنابراین این دو دستگاه نمی­توانند جایگزین پاکی­متری اولتراسونیک در اندازه‌گیری CCT در بیماران دارای قوز قرنیه یا قرنیه­های طبیعی باشند. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1392؛ دوره 18، شماره 3: 288-280.